یکی ازمشکلات رایج شبکه های ارتباط رادیویی خصوصا در فرکانس های 700، 800 و 900 مگاهرتز، تامین پوشش درون سازه ای است، برای مثال مکان هایی همچون زیر زمین ها، درون ساختمان های بتنی، پارکینگ ها، داخل تونل ها و استودیوم های ورزشی. صنایع رادیویی سلولی، اغلب از سیستم های تقویت کننده داخلی و یا زیر زمینی جهت بر طرف کردن این مشکلات بهره می گیرند.

افزایش مشترکین در شبکه های ارتباط رادیویی سلولی به معنای فشردگی و تراکم جمعیت بالا است و از این رو باید سلولها را متناسب با افزایش تراکم با ظرفیت بالاتری طراحی و پیاده سازی نمود، از سوی دیگر به علت پرهیز از تداخل و هم کانالی ابعاد سلول ها باید کوچک تر شوند و این به معنای افزایش دکل های آنتن سلول است که خود مشکلات دیگری را به همراه دارد.

بر اساس مقررات کمیته فدرال ارتباطات FCC، استفاده از تقویت کننده ها در باند هایی مانند 800 مگاهرتز درصورتی مجاز است که به منظور تامین پوشش شبکه در فضاهای درون سازه ای به کار گرفته شود و در فضاهای برون ساختمانی مجاز نسیت. تقویت کننده های رایج این نوع از باندهای رادیویی نیز به دو دسته باند باریک و باند پهن که به ترتیب کلاس A و کلاس B نامیده می شوند، تقسیم می گردند.

تقویت کننده های باند باریک A تنها برای تقویت یک کانال با پهنای 12.5 یا 25 کیلوهرتز طراحی شده و توان خروجی آنها نیز تا میزان حداکثر 5 وات از طرف FCC محدود شده است. اما تقویت کننده های نوع B قادر هستند تا یک تکه باند وسیع را مورد تقویت قرار دهند.

یکی از ایرادهایی که به تقویت کننده های نوع پهن باند خصوصا در صورت استفاده در فضاهای خارجی گرفته می شود، بروز تداخل های فرکانسی است، باید به خاطر داشت که این نوع تقویت کننده ها معمولا توان خروجی کمی داشته و از آنتنی که در ارتفاع نه چندان بالا نصب می شود بهره می برند، و برای موثر بودن باید از آنتن هایی با 70 dB  تا  90 dBاستفاده نمود، از این رو مناسب پوشش فضاهای خارجی نیستند.راه حلی برای مسئله پوشش رادیویی درون ساختمان

در ادامه مزایا و معایب هر یک از تقویت کننده های پهن باند و باند باریک را به طور خلاصه عنوان می کنیم:

تقویت کننده های پهن باند:
  • قیمت ارزانتری نسبت به انواع باند باریک دارند.
  • میزان تاخیر سیگنال آنها بسیار کم است.
  • از توان کم جهت تقویت سیستم های چند کانالی بهره می برند.
  • در برخی موارد ممکن است تداخل هایی را از نوع هم کانالی برای سیستم های سلولی مجاور بوجود آورند.
  • پتانسیل ایجاد تداخل مضر برای سیستم های برد کوتاه، سلولی و شبکه های ایمنی عمومی را دارند.
تقویت کننده های باند باریک:
  • بسته به نوعشان ممکن است از توان بیشتری برای سیستم های چند کانالی برخوردار باشند.
  • میزان محافظت از کانال مجاور در آنها بیشتر است.
  • تداخل کمتری را با سیستم های رادیویی ایمنی عمومی و سلولی اطراف ایجاد می کنند.
  • FCC محدودیت های کمتری را برای استفاده از آنها قائل شده است.
  • قیمت بالاتری از نوع پهن باند دارند چراکه برای هر کانال به تقویت کننده مجزایی نیاز است.